আই! সাৰ পাইয়েই দেখিছিলো
হাঁহি-মমতা ভৰা
তোমাৰ সুশ্ৰী মুখনি
দিগন্ত ভেদি উদিত ৰবি ।
সৌ সিদিনাৰে কথা
আছেনে মনত তোমাৰ ?
তোমাৰ হাতে হাতে
হাত ধৰি ফুৰিছিলো
বকুলৰ তল,
শৈশৱৰ প্ৰতিটো প’ল ।
তোমাৰ অবিৰত শ্ৰম,
অক্লান্ত মৰমত
ধন্য মোৰ এই জীৱন
আজি অলপ সাহসকনো নাই
অ' আই
তোমাৰ সন্মুখত আহিবলে,
কি দৰে নো পূৰাও
তোমাৰ অনাবিল মৰমৰ মান ।
আই, মোৰ জীৱনৰ আভৰণ
তুমিয়ে মোৰ স্বৰ্গ, মোৰ সত্য
তুমিয়ে কালজয়ী সৃষ্টি, জগতৰ শান্তি••••••।
হাঁহি-মমতা ভৰা
তোমাৰ সুশ্ৰী মুখনি
দিগন্ত ভেদি উদিত ৰবি ।
সৌ সিদিনাৰে কথা
আছেনে মনত তোমাৰ ?
তোমাৰ হাতে হাতে
হাত ধৰি ফুৰিছিলো
বকুলৰ তল,
শৈশৱৰ প্ৰতিটো প’ল ।
তোমাৰ অবিৰত শ্ৰম,
অক্লান্ত মৰমত
ধন্য মোৰ এই জীৱন
আজি অলপ সাহসকনো নাই
অ' আই
তোমাৰ সন্মুখত আহিবলে,
কি দৰে নো পূৰাও
তোমাৰ অনাবিল মৰমৰ মান ।
আই, মোৰ জীৱনৰ আভৰণ
তুমিয়ে মোৰ স্বৰ্গ, মোৰ সত্য
তুমিয়ে কালজয়ী সৃষ্টি, জগতৰ শান্তি••••••।
No comments:
Post a Comment